Interview met genomineerde Paul (smeerder bij Stadswerken Amsterdam)

Paul is genomineerd door verschillende collega's. 

Gefeliciteerd Paul. Wat dacht je toen je hoorde dat je genomineerd bent voor de Slimste Handen van Amsterdam?

Ik ging even rondvragen, en via via hoorde ik door wie. Ik zei, jongens bedankt! Ik wist helemaal van niks. Maar ik vond het wel heel leuk om te horen. Het is altijd leuk om genomineerd te worden, ik vind het een leuke waardering.

Herken je je in wat je collega’s over jou zeggen?

Ja, ik loop altijd te dollen. Kijk, je moet een beetje lol hebben in het leven. Humor vind ik belangrijk in het werk, ik ga niet met zo’n porem naar het werk toe. Op je werk moet je gewoon, hoppa, je best doen. Je hebt weleens een rotdag, maar het is altijd lachen!

Als mijn collega’s hulp nodig hebben, dan help ik altijd. Dat is mijn standpunt, zo ben ik.

Jij bent dus smeerder. Wat houdt dat in?

Wij smeren de brug met speciaal vet, zodat ze goed blijven draaien. Dat is belangrijk werk, want als de brug niet goed onderhouden wordt, dan kan hij niet open. Onder de brug zit een kelder. Die maken we schoon. Er zit ook een pomp, voor het vuile water, die maken we ook schoon. Een beetje van alles en nog wat. Ik ben eigenlijk een manusje van alles. Ik ben smeerder, maar ook patatbakker! (Paul bakt op bedrijfsfeestjes patat voor zijn collega’s).

We hebben twee gebieden, West en Oost. Ik doe samen met mijn collega West. Ik heb 12 bruggen, en om de 3,4 maanden moeten die bruggen onderhouden en schoongemaakt worden.

Ik doe het nu al negen jaar met veel plezier, en ik ben er steeds meer in gaan groeien.

En hoe ben je dan hier zo teruggekomen?

Ik ben in 2015 begonnen met reiniging. En bij ons kan je snuffelen. Dus als je ergens zit en het bevalt je niet meer, dan zeg je: nou, ik wil weleens kijken wat ik anders kan, en dan kan je een overplaatsing aanvragen.

Toen ben ik naar een sporthal gegaan, schoonmaken. Daar had ik het ook heel goed, maar ik dacht toch, wat zoek ik binnen?

Dus je was liever buiten?

Ik loop al 39 jaar buiten. Als ze mij twee dagen binnen zetten, dan kan je me wegvegen. Doe mij maar lekker buiten! ‘s winters, ‘s zomers.. dat is heerlijk, met je collega’s. Ik heb er niks op tegen!

Maar, nog een maand, en dan ben ik weg, dan ga ik met pensioen. Dan ga ik meer thuis zijn, bij mijn vrouw.

Hoe ziet een werkdag eruit?

Elke morgen kwart over vijf op. Dan ga ik de hondjes uitlaten, dan ga ik weer naar boven, dan ga ik eten en dan ga ik weg.

Ik ben er om zes uur, licht aan, alarm eraf, koffie zetten. Nou, dan druppelt steeds iedereen binnen. Dan ga je in je auto kijken wat je nodig hebt, dan ga je dat pakken. En we hebben een lijst van de bruggen die we moeten doen. Dan ga je gewoon die lijst af. En dan ga je naar die brug toe. En als het heel niet zo vies is, dan kun je twee bruggen doen. Maar, ze hebben liever dat je een brug helemaal goed doet, en daar langer over doet, dan dat je er twee niet helemaal goed doet.

Je moet het eigenlijk een keer zien, dan kun je ook oordelen van wat wij doen. De meeste mensen zeggen, wat zijn jullie nou? Maar als je het ziet dan weet je waar ik het over heb.

Paul laat wat foto’s zien van zijn werk.

Kijk, dit is ongeveer een brugkelder. Die staat wel eens helemaal onder water, dat moeten we dan helemaal vegen. Dan heb je hier die waterput.

Tussen die bruggen zit een gleuven van regenwater. Maar we hebben in die kelder pompen staan, van die grote pompen. En daar zit allemaal troep in. Als de pomp verstopt raakt dan geeft een meldertje een alarm, dan weten wij dat er iets gebeurt. Soms kom er een melding, dan moeten wij er eventjes naar toe.

En als je dat water niet op tijd eruit, dan gaat het stinken, want het is alleen maar grondwater.

Wat vind je leuk aan je werk?

Ik vind het hele werk leuk. Heel veel buiten, het is alleen maar buiten En soms moet je even een boodschapje doen naar een ijzerzaak. Dan ga je even een boodschapje doen, dat is ook leuk.

Het verveelt niet. Het is ook afwisselend, we hebben veel verschillende bruggen.

En heb je leuke collega's?

Ja, die moet je wel hebben. De ene dag heb ik geen zin, dan doe ik iets minder. De andere dag heeft hij geen zin. Dan doe ik iets meer. Je hebt elkaar nodig.

Ik heb weleens een baaldagje, maar ja. Het is ‘s morgens dan... Een beetje opbeuren en hop, daar gaan we. Ik weet mijn collega’s ook op te beuren. Dan gaan we moppen tappen of weet ik veel. En dan zijn ze zo weer blij. Het zijn mensen die goed bij elkaar passen allemaal. Niemand maakt ruzie. Het is goed, leuk.

En hoe ben je er dan bij gekomen om daarnaast ook nog patat te bakken?

Dat is er zo ingeslopen en dat wordt steeds groter. Na mijn pensioen ga ik daar een keer in de twee maanden mee door, dat hebben ze nu al gevraagd.

Je werkt dus al 39 jaar bij de gemeente. Dat klinkt als een trouwe collega!

Ja, de gemeente is een hele fijne werkgever. Je hebt vastigheid. Maar je kan ook gewoon je gang gaan. Als je je werk doet is er niemand die naar je kijkt, dat geeft veel vrijheid. Als je een vrije dag wil hebben dan kan dat vaak. Of als je naar het ziekenhuis moet, je krijgt alle medewerking.

Ze staan met alles klaar, eigen auto, gereedschap. Als je kleding stuk is dan krijg je weer nieuwe!

Ik heb nog nooit zo’n fijne baas gehad. Maar het is geven en nemen natuurlijk. Ik probeer ook mijn auto schoon te houden, wij zijn toch het gezicht van de gemeente.

Het is gewoon een wereldbaan, voor mij tenminste!

En wat is dan het leukste of het spannendste wat je in die 39 jaar hebt meegemaakt?

Het klimmen, en met de hoogwerker. Even een nippeltje boven schoonmaken. Bijvoorbeeld bij de Magere Brug. Dat is heel erg leuk!

Ga je de bruggen niet missen als je zo met pensioen gaat?

Ik loop wel een keertje mee. Als ik me verveel.. er is genoeg te doen. Ik vind het helemaal niet erg. Ik doe alles, en dat wordt altijd wel gewaardeerd.

Ja, mijn collega’s zullen me heel erg missen. Dat zeggen ze nu al.

Waar moet je aan denken als ik het heb over de Slimste Handen?

De slimste handen, ja dat zijn handen die alles kunnen. Maar ook handen die alles doen.

Ik ben niet dé slimste met de handen hoor! Je hebt ook elektriciens. Die hebben gouden handen. Als er een storing is, dan moeten zij dat opknappen.

Kijk, iedereen heeft z'n eigen vak en iedereen is daar belangrijk. Als wij niet smeren, gaat de brug stuk. Als zij niks maken, is het donker. Of de brug doet het niet. Ja, dus iedereen heeft daarin zijn eigen rol.

Denk je dat er voldoende waardering is voor vakmensen?

Ja, dat is genoeg. Maar dat zijn geen mensen. Maar ja, waar vind je die nieuwe mensen?

Zijn er ook jonge mensen die voor dit beroep kiezen? Komen er veel nieuwe collega's bij?

Nee, want ze hebben personeelstekort. Ze hebben schilders tekort, ze hebben elektriciëns tekort. Maar waar zijn ze? Er zijn heel veel, heel veel mensen nodig.

En hoe denk je dat dat komt? Dat er minder mensen zijn die voor dit beroep kiezen?

Nou, misschien de viezigheid. Dat ze er vies uit gaan zien. Maar ik vind het niet erg, ik heb mijn kleding. En na werk gaat dat de was in, en ga ik douchen, en dan ben ik weer schoon.

Wat zou je de mensen die voor dit beroep kiezen willen meegeven?

Dat ze het eerst eens even moeten bekijken wat het is. En dan de vragen stellen: ben je bang om vies te worden? Kan je de hele dag klimmen? Je moet ook fysiek sterk zijn. Trappetje af, trappetje op. We hebben ook een brug, daar moet je 3,5 meter hoog klimmen. Gelukkig heb ik geen hoogtevrees.

Ja, en je gaat dus zometeen wat meer thuis zijn, heb je ook nog andere hobby's?

Ik ga vissen, fietsen. Ik heb een schuurtje met wat hout. Ik verveel me niet.
Maar het zal wel een probleem worden om uit te slapen. Ik sta elke ochtend om kwart over vijf op, dat ritme krijg je er niet zomaar uit. Het wordt wel heel erg wennen.