John, gefeliciteerd met je nominatie! Zou je iets over jezelf willen vertellen?
Ik ben John Schotman en ik ben 65 jaar. Ik ben sinds 1979 in dienst bij Vetim. Dus dit jaar, oktober, 45 jaar. Dat zie je niet vaak meer tegenwoordig! Ik ben getrouwd, twee kinderen, drie kleinkinderen. Dus het loopt allemaal wel van een leien dakje. Ik ga nog steeds met plezier naar mijn werk. Het gras is niet altijd groener aan de overkant heb ik altijd gezegd. Ik heb genoeg collega's zien gaan, maar ook weer terug zien komen. Dus dat zegt ook wel wat.
Wat maakt VETIM dan zo speciaal?
Nou, wat betreft mijn afdeling, de serviceafdeling, mijn collega's. Daar kan ik altijd op bouwen. En daar gaan we goed met elkaar om. Ik heb hier nog een keer in de montage gereden, en daarna in de servicebus. Daar werk ik al 35 jaar.
In je nominatie staat dat jullie een mooie teamtraditie hebben: op vrijdag verzorg jij altijd een lekker visje voor iedereen tijdens de lunch.
Dat doe ik misschien ook alweer 15 of 20 jaar. Dan laat ik iemand opnemen en dan haal ik voor iedereen vis. En dan stuur ik ze allemaal een tikkie.
Jij werkt als onderhoudsmonteur, kan je vertellen wat dat inhoudt?
We doen dus onderhoud CV-ketels. En tegenwoordig met de nieuwe CO-wet is het al wat uitgebreider geworden. En daarbij, we monteren ook, plaatsen ook ketels en doen ook storingen. We doen alles eigenlijk. Er zijn genoeg bedrijven, die je belt voor een storing ofzo aan je ketel, maar als jij dan zegt, ik heb nog een lekkende CV kraan ofzo, dat ze dan zeggen: Nee dat kan niet, want bij de meeste bedrijven komt dan een andere afdeling. En wij doen eigenlijk alles, we zijn allround. Dus alle werkzaamheden die voorkomen in de CV, al is het een lekkage onder de vloer of wat dan ook. Dan doen wij dat, onze afdeling. Wij hebben niet een afdeling onderhoud en een afdeling service voor storingen en al die grappen. Dat hebben we allemaal niet. Iedereen doet alles. Dat is van oudsher al zo.
Wat vind je het mooiste aan je beroep?
Het mooiste aan mijn beroep vind ik de veelzijdigheid, de afwisseling. Ik doe niet elke dag hetzelfde. Ik weet niet wat ik morgen ga doen. Dat zie ik allemaal wel, wat er op mijn pad komt. En wat het ook is, ja, we pakken het aan en we werken het af. En zo makkelijk gaat dat!
Wat dacht je, toen je hoorde dat je genomineerd was?
Nou, het was verrassend eigenlijk. Ik had het niet aan zien komen, laat ik het zo zeggen, dat Marja mij genomineerd heeft.
En wat voor associatie heb jij bij de Slimste Handen?
Iemand die van wanten weet! En alles op kan pakken wat er te doen is, lijkt mij.
Je doet je werk al 45 jaar. Hoe zorg je ervoor dat je werk leuk blijft al die jaren?
De afwisseling. Kijk, het is niet zo dat ik bijvoorbeeld de hele week klantjes afloop om alleen maar onderhoud te doen de hele week, want daar heb ik een schurfthekel aan eigenlijk. Maar ja, het gebeurt. Af en toe moet je dat ook een keer doen, maar niet wekenlang op een project zitten van 200 woningen ofzo, waarvan je onderhoud moet doen. Daar zou ik van balen. Dat heb ik vroeger wel gehad maar gelukkig nu niet meer. Particulieren wordt al minder bij ons, want we gaan meer voor de bedrijven en de grote jongens en niet meer voor de particulieren.
Hoe heb jij ervoor gezorgd dat je jezelf al die jaren bent blijven ontwikkelen?
We hebben regelmatig vanuit de fabrikant cursussen over ketels en hoe dat werkt en hoe het in elkaar zit. En als ik er niet uit kom, dan bel je even naar de fabrikant... naar een speciale afdeling, en die helpt je door de meeste storingen heen. Dan steek je altijd weer wat van op voor de volgende keer.
Is het belangrijk voor jou om je te blijven ontwikkelen?
Ja, dat is belangrijk. Er zijn er zat, die durven niet te bellen naar de fabrikanten. Want die zijn bang dat ze vreemde vragen gaan stellen en dat ze dan moeten zeggen: dat weet ik niet. Nou, daar heb ik geen moeite mee. Als je iets niet weet, kun je het beter vragen. Je kunt wel aan lopen klooien, maar dan los je niet alle problemen op.
En is er een hoop veranderd in de loop der jaren?
Vanaf het begin tot het eind, vroeger hadden we alleen maar staande keteltjes op de grond. Maar ja, later kwamen de combiketels en zo, met warm water en al die grappen en grollen. En dat zijn allemaal weer nieuwe ontwikkelingen en daar moet je een beetje in bijscholen.
Je werkt in een team, maar als je naar een klus gaat, werk je dan vooral alleen of samen met anderen?
Nou, de grotere klusjes of zware klusjes, radiatoren plaatsen en zo, dat doe je met z'n tweeën. Of een ketel plaatsen, maar de meeste dingetjes doe ik wel alleen. We zijn niet echt een team. Als je iemand nodig hebt, dan is het van nou, degene die daar tijd voor heeft, die gaat met je mee. En de ene keer is het Pietje, de andere keer is het Klaasie.
In je nominatie wordt aangegeven dat jij altijd voor iedereen klaarstaat. Gebeurt het vaak dat mensen jou om hulp vragen?
Ja. Kijk, ik heb 45 jaar ervaring. Dan vragen ze wel wat af en toe.
Zijn er ook dingen die je minder leuk vindt aan je werk? En hoe ga je daar dan mee om?
Ja, onderhoud aan de cv-ketel. Dat is iets wat... Ja, weet ik niet… Nee, vooral niet als er meerdere zijn, nee.
Maar kijk, dan doe je dat gewoon. Wat moet, dat moet. Ik kan niet alles op één mannetje af laten schuiven, dus dan moet het een beetje verdeeld werken.
Ervaar je ook weleens stress tijdens je werk?
Nee nooit, heb ik in mijn leven nooit gehad. Moet je niet mee naar huis nemen. En als het vandaag niet klaarkomt, hebben we morgen weer een dag, zeg ik dan wel. Ik heb maar een paar handen. Ik doe mijn ding en als je commentaar hebt moet je het zeggen.
Waar ben je het meest trots op in je werk, als je terugkijkt op die 45 jaar?
Als ik bijvoorbeeld een keteltje plaats en het ziet er netjes uit, en de klant is tevreden, dan ben ik trots op mijn werk!
Raad je mensen aan om hetzelfde werk te gaan doen als jij doet?
Nou, nee, daar hoor ik weinig mensen over. Mijn zoon doet het nou ook toevallig. Ja, hij zit ook in die business. Bij een ander bedrijf dan. Maar ja, voor de rest, nee, ik heb nog nooit iemand aangespoord om dit te gaan doen. Zou wel handig zijn want we komen mensen tekort. Dus ik vraag me af, in de bouw komen ze ook veel mensen tekort. Wie gaat er over vijftien jaar die huizen timmeren?
Denk je dat er voldoende waardering voor vakmensen is?
Ja, ik denk het wel. Ik bedoel, ze zijn nodig. Dan worden ze vanzelf gewaardeerd. Je kan niet zonder ze.
Wat zou je willen meegeven aan jonge mensen die nu overwegen om de techniek in te gaan?
Nou, ik zou zeggen, vooral doen! Je leert er een hoop van. Ik bedoel, met je handen werken daar is nog nooit iemand beroerd van geworden. Maar ja, ze willen allemaal maar mooie baantjes, mooi pak aan en mooie auto's. En op kantoor zitten en zo. Ja, daar hebben ze er zat van. Het is een mooi gebied hoor, dat handwerk. Je creëert wat. En je kan wel in de IT of wat dan ook, maar dan creëer je niet zoveel.